ครูบ้านนอกสัญจร ครั้งที่ 3 อาสามาเกาะช้าง

บันทึกครูบ้านนอกสัญจร ครั้งที่ 3 อาสามาเกาะช้าง…
16 – 20 กรกฎาคม 2551

 

เลิกงานปุ๊บ ออกจากที่ทำงานปั๊บ รถติดปุ๊บ แจ้งครูวุ้นปั๊บ เจอกันสายใต้เลยดีกว่า ไม่งั้น!!ตกรถทั้งคู่ แล้วสายฝนกับฝูงรถก็ไปคราคร่ำจอแจกันเต็มท้องถนน จะทันไหมเนี่ย?? แต่มีคนบอกว่า ถ้าหากเราจะไปทำความดี ยังไงก็ต้องทัน ทันใดนั้น… ครูวุ้นกระโดดจับแทกซี่ ครูตีฟเกาะมอเตอไซค์รับจ้าง มุ่งสู่จุดหมายเดียวกันแต่คนละเส้นทางและวิธีการ ในที่สุด VIP 24 ที่นั่งของ บขส.99 ก็ได้มีครูบ้านนอกติดสอยห้อยตามดังที่นัดไว้
รุ่งเช้า ณ บขส.ระนอง ครูตีฟกะครูวุ้นสอดส่องสายตาหาผู้คนที่ลงจากรถโดยสารและพกพาถุงนอน นั่นไง ครูชายกะครูโส ต้องเข้าไปทักทายทั้งที่ไม่รู้จักแล้วก็พบกับครูป้อมและครูบ่าวในเวลาต่อมา ครูวุ้นอดทนรอไม่ไหวก็เลยโทรไปตามครูจะเด็ดที่กำลังหลับใหล หลังจากนั้นครูจะเด็ดกับครูแพทที่ได้เดินทางมาก่อนตั้งแต่เมื่อวานก็ตามมาสมทบ คณะ ซ.โซ่อาสาตามมาทั้งครูต่อ ครูจักร ครูเปิ้ล 1 ครูเปิ้ล 2 ครูหญิง ครูพล ครูลีแล้วก็ยังมีครูจู ปิดท้ายรายการด้วยคณะ RS Promotion นำขบวนโดยครูตุ๊ก ครูยุ้ย ครูติ๊ก ครูลภ และไอ้ครูตั๋ง อ่ะ!! ครบถ้วนจบกระบวนความก็ไปลุยตลาดเช้า ณ ระนอง กินข้าว ซื้อของโน่นนี่ก่อนที่จะไปล่องเรือข้ามน้ำข้ามทะเลกันดีกว่า พม่าเต็มเมืองเลย ทาแป้งหน้าขาววอกกันเลยทีเดียว หลังจากนั้นก็ไปวังจำลอง มีการแนะนำมูลนิธิกระจกเงาและชีวิตชาวมอแกน แล้วเราก็ไปทะเลกันดีกว่า…..

เรือหางยาวสองลำล่องลอยออกจากท่าเรือด่านศุลกากร ร้อนได้ใจจริงๆ ต้องเอาผ้าห่มและหมวกมาปิดบังแสงแดดและลมทะเล ผ่านไปชั่วโมงเศษก็ถึงแล้ว เกาะช้าง ณ ระนอง เย้ๆ….. ข่าวดีในเวลาต่อมาคือ… ต้องเดินทางท่าเรือไปที่โรงเรียนด้วยระยะทางเพียง 2 กิโลเมตรเศษ ครูบ้านนอกบ่ยั่นกันอยู่แล้ว ว่าแล้วก็จ้วงๆๆ เท้าเดินกันไปอย่างมุ่งมั่น เราอยู่ท้ายสุดสมกับเป็นเด็กหลังห้องจริง ๆ แล้วก็แอบสงสัยว่าครูลีกินอะไรมาเหรอ
ทำไมถึงได้คุยเก่ง ช่างเจื้อยแจ้วเจรจา เป็นสีสันให้กับวงศาคณาญาติชาวรุ่น 3 สัญจรจริงๆ เราก็ได้แต่เดินเงียบๆเพราะเกรงว่า แค่ลมปากเป่าเบาๆก็อาจจะทำให้เรี่ยวแรงลดน้อยถอยลงไปได้ และแล้ว…ก็มาถึงสักที โรงเรียนบ้านเกาะช้าง เย้…เย ครูบ้านนอกเคลื่อนตัวกันไปนั่งรอใต้เต้นท์ ฟังท่าน ผอ.เล่าประวัติและความเป็นมาคร่าวๆ ก่อนที่จะมีตัวเล็กตัวน้อยมาเลือกครูบ้านนอก ไปพักอาศัยร่วมชายคาที่บ้านมอแกนกัน เราได้พักบ้านโสภา โสภิต กุ้ง พร้อมกับครูบ่าว ครูวุ้น พักกับ ครูโส ครูหญิง พักกับ ครูติ๊ก ครูยุ้ย พักกับ ครูป้อม ครูลภ พักกับ ครูพล ไอ้ครูตั๋ง พักกับ ครูจักร ครูตุ๊ก พักกับ ครูเปิ้ล ครูชาย พักกับ ครูต่อ เอ่อ…ครูแพท ครูลี ครูเปิ้ลใหญ่ ครูจู ใครพักคู่กับใครอ่ะ ไม่ได้เข้าไปเยี่ยมเยียนเลยอ่ะ

หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันไปทำกับข้าว แหะๆๆ….ทำไม่เป็น กินเป็นอย่างเดียว นั่งๆเดินๆอยู่สักพักก็เลยต้องปล่อยให้เป็นหน้าที่ของครูบ่าวอย่างเต็มภาคภูมิ โผล่หน้าไปเห็นครูจักรกับไอ้ครูตั๋งเดินเที่ยว อ๋อ ให้เจ้าของบ้านทำให้กิน มันเป็นอย่างนี้นี่เอง ส่วนครูพลกับครูลภอยู่บนท้องทะเล กำลังหนีค่ายไปวางอวนซะงั้น หุหุ ส่วนเราก็เดินถือกล้องเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกเล่นๆ ก่อนที่จะกลับมากินข้าวที่บ้านอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

ไก่ที่นี่ขยันขันกันเหลือเกิน ตื่นมางัวเงีย ๆ โอ้…ยังไม่หกโมงเช้าเลย จะรีบตื่นกันไปใย แต่ก็เกิดความละอายแก่ใจนิดหน่อย ก็เลยลุกมาล้างหน้าแปรงฟัน ส่วนอาหารไม่ต้องพูดถึง ไม่ได้ทำอยู่แล้วล่ะ เดินไปเป็นขบวนสุดท้ายพร้อมครูยุ้ยกับไอ้ครูตั๋ง ไปถึงโรงเรียนก็ได้ไปยืนตรงเคารพธงชาติ ร้องเพลงชาติ มีการสวัสดีระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้อง ก่อนที่จะปิดท้ายด้วยการท่องสูตรคูณประกอบการออกกำลังกาย เหนื่อยได้ใจจริงๆ แต่ก็น่ารักมากมาย

หลังจากนั้นก็แยกย้ายเข้าห้องเรียน ห้องประถมนำทีมโดยครูจักรของเรา แจ่มจริงๆ สอนเก่งมากๆ ขอปรบมือๆ แล้วก็ให้ทีมงาน ซ.โซ่มาช่วยเหลือตลอด ส่วนเราก็เป็นทีมงานคอยให้การสนับสนุน ครูชายก็สอนการแปรงฟันให้ถูกวิธี ครึ่งวันผ่านไปอย่างรวดเร็วก็กินข้าวกินปลา ก่อนที่จะมาพักผ่อนในห้องอนุบาล โอ้ว…ครูบ้านนอกนอนสลบกันเกลื่อนเลย เอาขาไปก่ายทับเด็กด้วย ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นครูหญิง ส่วนครูเปิ้ลนอนเอาผ้าปิดหน้าไปก่อน เพราะไม่สบายล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ช่วงบ่ายให้เด็กๆนำครูบ้านนอกเดินไปริมทะเล โอวว…ครูป้อม ครูลี แล้วก็ครูจักรก็บ้าพลังอีกจนได้ เล่นน้ำทะเลกันเลยทีเดียว หลังจากนั้นก็เข้าไปไหว้พระที่วัดก่อนจะเดินเท้ากลับโรงเรียน มีไอติมหวานเย็นอร่อยรอเด็ก ๆ และครูบ้านนอก

ชาวบ้านเกาะช้างมาร่วมกิจกรรมอย่างมีความสุข แล้วก็ร่วมรับประทานอาหารเย็นด้วยกัน ก่อนที่เด็กน้อยจะมีการแสดง 2 ชุดให้ครูบ้านนอกได้ชม แล้วครูบ้านนอกก็มีการแสดงอีก 2 ชุดแล้ว ครูลีเนี่ย…ฮาได้ใจจริงๆ ครูพลก็ไม่ต่างกันเลย แสดงได้สมบทบาท
ส่วนกลุ่มเรานี่เลย คิดอะไรไม่ออก ลากครูชายกับครูโส สลัดคราบคุณหมอคุณพยาบาล มาเป็นนักร้องลูกทุ่งเต้นกระจาย โดยมีแบทแมนจักรเป็นตัวเปิดโรง บินร่อนทั้งงานเลยทีเดียว ส่วนเราก็เป็นแดนเซอร์ประกอบฉากอยู่ข้างหลัง นำเต้นโดยครูตุ๊กและครูลภ สนุกสนานได้ใจ ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกร้าง สุดท้ายกิจกรรมแห่งความสุขก็สิ้นสุดลง แยกย้ายกันไปนอนดีกว่า….

ตื่นเช้ามาตั้งใจจะไปถ่ายนกเงือกสักหน่อย หันซ้ายแลขวาแล้วไม่เห็นสักกะตัวก็เลยได้ภาพดวงจันทร์ยามเช้าตรู่สวยงามจับใจจริงๆ หลังจากหม่ำข้าวต้มไก่แล้วก็มีเด็กมอแกนบางส่วนต้องเข้าเมืองระนองไปเอารถจักรยานที่โลตัสครูบ้านนอกบางส่วนประกอบด้วย ครูต่อ ครูเปิ้ล ครูโส ครูวุ้นครูชาย ครูแพท และครูตีฟ ก็เลยเดินไปส่งเด็ก ๆ ที่ท่าเรือ ส่วนครูเปิ้ล ครูจักร ครูพน ครูหญิง ครูบ่าว ครูจู ครูป้อม ครูติ๊ก ครูตุ๊ก ครูลภไอ้ครูตั๋ง ครูยุ้ย และครูลี ก็นำเด็ก ๆ บางส่วนไปเล่นน้ำทะเล น้ำตกกัน หลังจากนั้นก็ติดรถชาวบ้านไปที่โรงเรียนแล้วเดินไปทะเล เพื่อทอดอารมณ์และกินบรรยากาศกันอีกรอบหนึ่ง มีทั้งแดด มีทั้งฝนโอ้ว..ระนอง

ฝนแปดแดดสี่มันเป็นอย่างนี้นี่เอง เข้าใจแจ่มแจ้งแดงแจ๋เลย โดยเฉพาะเมื่อต้องเดินกลับจากโรงเรียนไปที่หมู่บ้านสายฝนได้พร่างพรูตกลงมาอย่างไม่ขาดสายอุปกรณ์กันฝนถูกงัดออกมาใช้กันทุกอย่าง เสื้อกันฝนเอย ร่มเอย ผ้าเช็ดตัวเอย หมวกเอย แต่จนแล้วจนรอดก็เปียกอยู่ดี ฮือๆๆ ครูลภกับครูตุ๊กเดินจูงมือประดุจคู่รัก แต่ก็ลื่นล้มให้เลอะเทอะเล็กน้อย ทีเด็ดอยู่ที่ครูหญิงนี่เลย ปลั๊ก…หันไปมองตามเสียง อ้าว..ล้มลองไปกองกับพื้นซะแล้ว ท่าทางจะเจ็บไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะถึงกับไม่สามารถลุกขึ้นมายืนเองได้ ต้องให้ครูพนนำตัวขึ้นสู่เบื้องหลัง แล้วไปปฐมพยาบาลที่ศูนย์ฯ
ครูบ้านนอกครั้งนี้มีพยาบาลแสนงามสองคน ครูโสกะครูลี เฮ้อ..เพิ่งไปละลายพฤติกรรมเมื่อคืนนี่เอง วันนี้ก็มาสวมบทบาทพยาบาลสาว หลังจากนั้น บุรุษเพศก็ขึ้นไปปลูกผักบนเนินหลังหมู่บ้าน ก็ช่วย ๆ กันขุด ช่วยกันหว่าน เพื่อหวังว่าเด็กๆมอแกนจะได้มีผักกินกันเป็นอาหารกลางวัน สายฝนตกมาอีกครั้งหนึ่ง ได้เล่นฝนไปในตัว ทีเด็ดอีกเรื่องเกิดขึ้นจนได้เมื่อครูหญิงจะกลับบ้าน ครูพนก็ทำหน้าที่เดิม โดยมีครูตีฟเดินถือเป้ไปส่งที่บ้าน ส่วนครูวุ้นเดินมาเป็นกำลังให้ครูหญิงถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ ระหว่างนั้นครูพนก็เดินขึ้นบันไดบ้าน โดยครูหญิงยังอยู่บนหลังจากมีความสุข ทันใดนั้น ขั้นบันไดไม้ก็หักโพล๊ะ ครูพนร่วงหล่นลงมาแต่ก็ยังมีสติที่จะหนีบขาของครูหญิงไว้ ครูหญิงหงายหลังแทบจะกระเด็นตกบันได ครูตีฟยืนอยู่ข้างหลังตกใจมากมาย รีบเข้าไปประคองครูหญิงไว้ก่อน ครูพนจะได้ลงมาจากสภาพห้อยต่องแต่ง ครูวุ้นวิ่งเข้ามาสมทบ ครูยุ้ยแอบดีใจนึกว่าครูติ๊กตกบันได ชุลมุนกันเล็กน้อย แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี โดยครูพนได้รอยแผลเพิ่มเล็กน้อย ส่วนคุณพ่อเจ้าของบ้านก็มาจัดการซ่อมบันได แล้วก็เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับบันไดบ้านด้วย ตกเย็นก็หม่ำข้าวแล้วก็พักผ่อนตามอัธยาศัย สักพักเรือก็มาจอดชายฝั่งพร้อมกับจักรยาน เด็กมอแกนตื่นเต้นและเห่อจักรยานมาก จนทำให้การจราจรติดขัดไปทั่วหมู่บ้าน ตกกลางคืนก็มีการฉายสไลด์โดยทีมงานกระจกเงา และฉายหนังให้ดูอีกสองเรื่อง แล้วก็ทำการสำรวจและให้ชาวมอแกน ได้ยื่นความจำนงในการขอสัญชาติ ครูบ้านนอกก็ช่วยเหลือกันอย่างเฮฮา ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปนอนหลับอย่างอิ่มบุญ

ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่มีวันเลิกรา วันสุดท้ายของการใช้ชีวิตกับชาวมอแกน แต่ละบ้านเก็บความทรงจำดีดีไว้ ด้วยการถ่ายรูปกับครอบครัวของตัวเอง และกับเพื่อนครูบ้านนอกด้วยกัน กระเป๋าค่อย ๆ ทยอยลงเรือ ส่วนครูบ้านนอกก็เดินลงเหยียบย่ำดินโคลน ก่อนที่จะอำลาเกาะช้าง ฝากไว้แต่ความหวัง ที่จะได้เห็นชาวมอแกนและชาวเกาะช้าง มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น….
พอถึงฝั่ง ครูบ้านนอกก็ไปสรุปงานกันที่มูลนิธิ แล้วไปพักผ่อนเล่นน้ำตกที่น้ำตกหงาว ชมวิวทิวทัศน์ที่เขาดอกหญ้า (ไม่แน่ใจว่าถูกหรือเปล่า) แต่รู้ว่าเดินขึ้นเขาเหนื่อยมาก ก่อนที่จะไปอาบน้ำแร่แช่น้ำร้อนกัน เราพยายามจะเขียนโปสการ์ดถึงทุกคน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถฝากขออภัยกลุ่ม ซ.โซ่อาสาด้วย ที่ไม่ได้ส่งถึงเจ้าตัวหมดทุกคน ก็เลยฝากส่งผ่านทางท่านประธานจักรแล้วกันนะครับ

รถของทางมูลนิธิกระจกเงาก็ไปส่งครูบ้านนอก ที่ บขส. มีการถ่ายรูปร่วมกันอีกครั้ง ก่อนที่จะ Surprised วันเกิดให้กับ ครูบ้านนอกที่เกิดในเดือนกรกฏาคมคือ ครูวุ้น ครูบ่าว ครูแพท …เอ่อ…ใครอีกคนนึงอ่ะ
ฮือๆ รู้สึกผิดอ่ะ จำไม่ได้ ขออภัยด้วยจริงๆ ก็ร้องเพลง เป่าเค้ก อย่างเฮฮา ก่อนจะแยกย้ายกันกลับสู่มาตุภูมิ

บ้ายบาย….ครูบ้านนอกสัญจรครั้งที่ 3 อาสามาเกาะช้าง พบกันใหม่เมื่อจิตใจอาสาเราพร้อมกัน

 

เรื่องโดย ..ครูตีฟ

scroll to top