ครู .. คุณค่าที่เธอคู่ควร 1
10 ธันวาคม 2013 เวลา 18:03 น.
ค่ายที่แล้วไปสอนเด็กบนดอย ค่ายนี้เราลงหุบค่ะ บ้านห้วยกะโปะเป็นชุมชนที่อยู่ท่ามกลางหุบเขา โรงเรียนมีนักเรียนตั้งแต่เตรียมอนุบาลจนถึงชั้นม.3รวมทั้งหมดประมาณ 92 คนค่ายนี้มีครูบ้านนอกมาร่วมกันมากถึง 43 คน จากค่ายที่แล้วที่ไปมีกัน 15 คนและที่ต่างจากคราวที่แล้วคือ คราวนี้มาคนเดียวนั่งรถทัวร์จากเชียงใหม่ สองทุ่ม มาถึงหล่มสัก ตีสาม นั่งรอให้เช้า ตีห้า เดินออกไปดูตลาดเช้า ของสดวางขายเรียงราย เดินไปเจอร้านโจ๊กอาแปะ ก็แวะอุดหนุนซักหนึ่งชาม เดิน ต่อไปเจอจุดรอรถโดยสาร มีสองแถว หล่มสัก-เพชรบูรณ์มาจอดพอดี ก็เลยนั่งต่อไปลงที่ขนส่งหล่มสัก เพื่อนคนแรกที่ได้ในค่ายก็เจอกันบนรถ พี่เอนก เด็กมหิดล ปีสอง .. แต่ป.เอกนะ 555 เอาซะเหวอ ในใจก็อยากจะถามว่าทำงานหรือเรียน พอบอกว่าปีสองเราก็นึกว่าเราเป็นพี่คุยซะสนิทเลย ไปๆมาๆ แกบอกว่า ผมปีสองป.เอก ยกมือไหว้แทบไม่ทัน 555 ได้เวลาแล้วเราก็ออกเดินทางสู่บ้านห้วยกะโปะ อีก 80 กิโลเมตร
บรรยากาศข้างทางเป็นไงไม่รู้ เพราะง่วงมากและอากาศหนาว ก็เลยนั่งซุกหัวนอนหลับกันหลังกระบะ 55
วันแรกเราได้เข้าไปทำความรู้จักกับเด็กๆกันนิดหน่อย กลุ่มเราสอน ป.5-6 ซึ่งทั้งห้องมีอยู่ 12 คน ก็ให้นักเรียนจำชื่อครู ครูจำชื่อนักเรียน แต่ดูเหมือนว่านักเรียนจะทำได้ดีกว่าครูๆนะ อิอิ
เลิกเรียนแล้ว ก็จะมีเด็กๆที่มารับคุณครูกลับบ้าน แบ่งเป็น 12 หลัง มีครูไปพักด้วยหลังละ 2-4 คน สมาชิกบ้านน้องอิง :
ครูไหม นักศึกษาป.เอก เทคนิคการแพทย์
ครูมิ้นท์ นักวิชาการป่าไม้
ครูโบโบ้ นักศึกษา แฟชั่นดีไซน์ ม.รังสิต
ทีม งานให้เสบียงมาเป็นเนื้อหมู ปลาแห้ง กุนเชียง ผัก กระเทียม พริกขี้ฉัน เครื่องปรุงอาหารที่จำเป็นให้พวกเราทำกับข้าวกินกันเองดีนะ บ้านเรา สามแม่ครัว ทำได้ๆ 55 กลับมาถึงบ้านน้องอิง ก็มีเสียงเจื้อยแจ้วของเด็กน้อยบ้านใกล้เรือนเคียง แต่ที่เสียงใสสุดคงจะเป็นคนนี้
น้องฟ้าใส “คุณครูคะฉะหวัดดีค่ะ” ฉันชื่อไฉ ..พูดไม่ชัดเยยย อิอิ น้องน่ารักมาก สำหรับบางบ้านที่ประสบปัญหาน้ำไม่ไหล ไม่ต้องเป็นกังวลค่ะ เราอยู่กับธรรมชาติ ไม่มีคำว่า ขาด.. แน่นอน หลายคนติดใจการอาบน้ำในลำห้วยไปซะแล้ว จากุสชี่ธรรมชาติเลยนะเนี่ย ^^
.ตอนหัวค่ำเราทำพิธีจุดเทียนชัยถวายพระพรในหลวงของเรา เนื่องจากวันนั้นเป็นวันพ่อ 5 ธ.ค.
หลังจากนั้นก็แบ่งกลุ่มทำฐานการเรียนการสอนในวันรุ่งขึ้น
เราอยู่กลุ่มวิชา วิทยาศาสตร์ และ คณิตศาสตร์ สมาชิกในกลุ่มมีแต่คนเก่งๆ ทุกคนจริงจังมากกับการสอน
เราก็เลยนั่งฟังเฉยๆ เพราะคิดว่าจะเป็นคนทำให้เด็กสนุกเท่านั้น วิชาการเป็นเรื่องรอง 555
แปดนาฬิกา เข้าแถวเคารพธงชาติ อาจจะเป็นการร้องเพลงชาติของใครหลายๆคน ในรอบหลายปีแสง 555
ก่อนจะแยกเข้าฐานการเรียนรู้ คุณครูต้องมาแนะนำตัวอย่างเป็นทางการกันอีกครั้ง บอกชื่อพร้อมท่าประจำตัว
ครูมิ้นท์ชอบท่ายาก.. 55
แบ่งกลุ่มทำกิจกรรม มี 4 ฐาน วิทย์-คณิต,ศิลปะ,ภาษา,สันทนาการ เด็กๆ4
กลุ่ม เตรียมอนุบาล-อนุบาล3,ป.1-3,ป.4-6และ ม.1-3
ภาคเช้าผ่านไปทำเอาเหงื่อตกเหมือนกันโดยเฉพาะอนุบาล ซึ่งมีเยอะที่สุด คุณครูสูญพลังกับการพาฉันทั้งร้องทั้งเต้นจนไขข้อจะเสื่อมแหะๆ
พักกินก๋วยเตี๋ยวกันก่อน
ช่วงบ่ายแบ่งออกเป็น 3 ทีม,ขนปูน ขนหิน ผสมทำทางเดิน, ทำแปลงผัก
คุณครูบางท่านเพิ่งได้เรียนรู้วิชายกแปลงผัก จับจอบขุดดินกันก็วันนี้ล่ะ และกลุ่มสุดท้าย รับมือกับเด็กๆ ป.1-6 เหลือกันอยู่ 4-5 คน พาทั้งร้องทั้งเต้น ทั้งเล่นเกม วาดรูป เล่านิทาน เหนื่อยเอาการเลยนะเนี่ย
. เย็นนี้ได้ไก่ 1 ตัว และปลานิล 1 ตัว เพิ่มมาโบโบ้อาสาทำต้มยำไก่เ รากะพี่ไหมเตรียมวัตถุดิบ ปลา ทอดฝีมือเราสวยงามมาก แต่อาบเกลือหนาไปหน่อย เค็มเชียะ.. ฮ่าๆๆ กินข้าวที่บ้านเสร็จแล้ว ระหว่างทางไปโรงเรียน เราก็แวะชิมบ้านอื่นบ้าง
กินข้าวเย็นเรียบร้อยก็กลับไปรวมพลกันที่โรงเรียน พร้อมด้วยไม้ไผ่ข้าวหลาม
ประชุมเพลิงข้าวหลาม นั่งล้อมวง แลกเปลี่ยนประสบการณ์งานด้านจิตอาสา
จากการแลกเปลี่ยนกันทำให้ทราบว่า..
โครงการครูบ้านนอก เป็น เหมือนสะเก็ดไฟเล็กๆ ที่ช่วยจุดประกายให้เกิดเปลวไฟดวงใหญ่ขึ้น ทั้งกลุ่มเติมฝันแบ่งปันของพ่อเปี๊ยก หรือ โครงการค่ายอาสาแบ่งปันสิ่งของสู่น้องบนดอยของครูท๊อปอีกทั้งยังเป็นแสง นำทางให้หัวใจอาสาทุกดวง ได้มารวมกันอยู่ ณ บ้านห้วยกะโปะแห่งนี้ด้วยเช่นกัน..
จบคืนที่สองแต่เพียงเท่านี้ ..ขออนุญาตแบ่งเป็นสองตอนนะคะ เพราะเรื่องราวมันยาวมาก จะขึ้นดอยไปทำงานสักสองสามคืนนะคะ แล้วจะมาลงตอนต่อไป
ขอบคุณทุกท่านที่อ่าน
เรื่อง : ครูมิ้นท์
ภาพ : ครูไหม ครูยุทธ์ ครูเอก และอาจมีครูคนอื่นๆ ขออนุญาตแชร์รูปนะคะ
