บทที่ 3 วันแห่งการเรียนรู้

“การเรียนรู้เป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุดของมนุษย์ เพราะสมองของมนุษย์เป็นโครงสร้างที่วิจิตรที่สุดในจักรวาล สามารถเรียนรู้ให้บรรลุอะไรก็ได้”

และเมื่อเช้าของวันแห่งการเรียนรู้มาถึง ไฟแห่งการเรียนรู้ของครูบ้านนอกทุกคนที่บ้านผาแดงหลวงก็ได้ถูกจุดขึ้น โดยเป้าหมายของการเรียนรู้ในวันนี้ ก็คือพระเอกของรุ่น 201 ซึ่งนั่นก็คือการไปลองเรียนรู้ที่จะเป็นชาวสวนในไร่กาแฟที่อยู่บนยอดดอยนั่นเอง ก่อนจะเข้าไปเป็นชาวสวนกาแฟ ครูบ้านนอกอย่างผมก็ต้องขอปรับเปลี่ยนลุคให้เข้ากับบรรยากาศกันซะหน่อย ซึ่งบังเอิ๊ญจริงๆ ที่เจอครูนู๋หนิว ที่เต็มชุดมาเป็นธีมเดียวกัน แต่ก็เสียดายที่ไม่ได้ไปไร่เดียวกัน ครูบ้านนอกทั้งเกือบหกสิบชีวิตแบ่งออกเป็น 3 ไร่ เพื่อออกไปเรียนรู้การเก็บกาแฟกับชาวบ้านอย่างสนุกสนาน แต่เก็บกาแฟยังไม่ทันไร ก็เริ่มจะหมดแรง จนถึงกับต้องพึ่งยาดมกันเลยทีเดียว 5555 อ่ะๆๆๆๆ พอแรงหมดก็ขอวาร์ปออกมาสูดอากาศ ชมวิวบนยอดดอยซักหน่อยให้พอชื่นใจและเหนื่อย

ครูอาสา เสร็จแล้วก็กลับมาเก็บกาแฟกันต่อไป เก็บไปถ่ายรูปไป เก็บไปร้องเพลงไป ให้พอสนุกสนาน ปล.ถ้าเพื่อนๆครูบ้านนอกรำคาญในเสียงร้องเพลงของผม ต้องกราบเบญจางคประดิษฐ์และขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย นะฮะ

และนี่คือโฉมหน้าผัวเมียเจ้าของไร่….แฮร่!!! รู้สึกขอบคุณตัวเองที่เตรียมคอสตูมมาได้แบบเข้ากับบรรยากาศในการเก็บกาแฟอย่างสุดๆ เรามาดูในส่วนของเมล็ดกาแฟกันบ้าง เท่าที่เราเห็น จะมีอยู่สองสายพันธุ์ สายพันธุ์แรกเมื่อสุกได้ที่แล้วจะมีลัษณะเป็นสีแดง ส่วนอีกพันธุ์จะออกเหลืองส้มๆ ซึ่งเราสามารถเก็บได้หมดทั้งสองสี ยกเว้นแต่สีเขียวนะ อย่าพยายามไปเก็บมัน เพราะว่ามันยังไม่ถึงเวลา เก็บไปก็ต้องคัดทิ้งอยู่ดี น้องชายและน้องสาวสองคนนี้ เป็นส่วนหนึ่งของครูบ้านนอกในกลุ่มที่มาเก็บกาแฟในไร่นี้ ต้องขอบใจเด็กๆ มากๆที่คอยร้องเพลงเป็นเพื่อนอยู่ไม่ขาด ทำให้การเก็บกาแฟในครั้งนี้สนุกสนานเฮฮาไปด้วยเสียงเพลงและเสียงหัวเราะ เมื่อเก็บกาแฟเสร็จ ก่อนเดินลงมาเพื่อมากินข้าวเที่ยงด้วยกันที่กระท่อมบนยอดดอย ก็เลยขอถ่ายรูปมาไว้เป็นที่ระลึก

หลังจากกลับมาจากเก็บกาแฟ ก็แวะมาให้นมลูก เอาลูกเข้านอนก่อนนะ 555 พูดเป็นเล่นไป จริงๆ เป็นลูกของชาวสวนกาแฟที่นี่นั่นเองฮะ ที่เป็นอะไรไม่รู้ร้องไห้งอแง จนครูอย่างเรา ด้วยความรักเด็กเลยเอาน้องมาอุ้ม อุ้มไปอุ้มมา เอานมไทยเดนมาร์คป้อนเข้าปากไปหยุดร้องซะอย่างงั้น สงสัยท่าทางจะหิวนม พอกินนมอิ่มก็พาน้องนอน ซึ่งประหลาดใจในการเลี้ยงเด็กของตัวเองมากไม่คิดว่าจะทำให้เด็กที่ร้องไห้เสียงดังลั่น หลับอยู่คาอ้อมกอดในกระท่อมเล็กบนยอดดอยแห่งนี้ได้

พอลูกหลับ ก็เลยแอบมารวมพลสีกาแฟกับครูบ้านนอกแบบพร้อมหน้าพร้อมตาได้ ซึ่งไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ากรรมวิธีการแยกเปลือกกาแฟของจากเมล็ดเค้าจะทำด้วยวิธีนี้ มันแปลกตาครูบ้านนอกอย่างพวกเราเอามากๆเลยทีเดียว หลังจากชมการสาธิตกรรมวิธีการสีกาแฟเรียบร้อยแล้ว เหล่าครูบ้านนอกก็ขอนั่งพักผ่อน ชื่นชมธรรมชาติที่อยู่รอบตัว จิบชาร้อนๆ ยามบ่าย ตามสไตล์ชาวไร่กาแฟกันไปอย่างชื่นใจ บ่ายคล้อย พระอาทิตย์เริ่มค่อยๆลดระดับลงทุกทีๆ ถึงตอนที่ครูบ้านนอกต้องได้เวลาลงจากดอยไปที่หมู่บ้านซะแล้ว ขาขึ้นว่าเสียวแล้ว ขาลงเสียวยิ่งกว่า กับประสบการณ์ความเสียวท้ายรถกระบะ ที่ยิ่งกว่าเล่นเครื่องเล่นที่ดรีมเวิรลด์ซะอีก ต้องบอกเลยว่าวันนี้เป็นอะไรที่สนุกมากกับการใช้ชีวิตเป็นชาวไร่กาแฟ เก็บเมล็ดกาแฟ ครั้งแรกในชีวิตและไม่รู้ว่า ชีวิตนี้จะได้ทำอะไรแบบนี้อีกรึเปล่า เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน หลังจากที่ครูบ้านนอกแต่ล่ะกลุ่มซุ่มเตรียมตัวสำหรับการแสดงรอบกองไฟเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งต้องบอกเลยว่าไม่มีใครรู้เลยว่าแต่ละกลุ่มซุ่มซ้อมมาเบอร์ใหญ่ขนาดไหน แต่เชื่อเหลือเกินว่า ด้วยสปิริตของแต่ล่ะกลุ่มจะต้องจัดเต็ม จัดใหญ่ รัชดาลัยเตียเตอร์อย่างแน่นอน พอถึงช่วงของการแสดงรอบกองไฟในค่ำคืนนี้ที่ ท้องฟ้าดูเหมือนจะเป็นใจเผยให้เห็นดวงดาวระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ท่ามกลางบรรยากาศที่เย็นแต่แสนจะอบอุ่น ครูบ้านนอกแต่ล่ะกลุ่มผลัดกันออกมาวาดลวดลาย โชว์ผลงานการแสดงที่เบอร์ใหญ่ระดับรัชดาลัยเตียเตอร์มาเอง อย่าถามว่ามีรางวัลมั้ย เพราะตอบเลยว่าทำไปเพราะไม่ให้น้อยหน้ากลุ่มอื่นเท่านั้นเอง เพราะเราจริงจังกับเรื่องเล่นๆเสมอ 555

นอกจากกลุ่มครูบ้านนอกจะจัดการแสดงมาโชว์แบบเต็มที่แล้ว เด็กๆบ้านผาแดงหลวงเองก็ไม่น้อยหน้า เช่นกัน ออกมาวาดลวดลายการเต้นพื้นเมือง แถมมีเซอร์ไพรส์ด้วยการเต้นเพลงปานามาและต๊ะ ตุ่ง ตวง ให้เหล่าครูบ้านนอกดูอีกด้วย นับว่าเป็นค่ำคืนที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ความสุข ความประทับใจ สมกับการปิดท้ายของกิจกรรมในวันนี้ “วันแห่งการเรียนรู้” ได้อย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ