แบดบอยหัวใจอาสา

ครูบ้านนอกรุ่นพิเศษ BAD BOY ขึ้นดอยมาเป็นครูบ้านนอก

3-5 มกราคม 2550

สามหนุ่ม พุฒ , ต้าร์ , เรย์

เริ่มต้น พ.ศ.ใหม่กับการทำบุญแบบใหม่ ด้วยการมาเป็นครูบ้านนอกรุ่นพิเศษ กับกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า Bad Boy จะ Bad Boy สมชื่อหรือไม่ต้องติดตามเรื่องราวของพวกเขา Bad Boy ประกอบด้วยครูที่มีชื่อว่า พุฒ – ต้า – เรย์ ใช่แล้วครูคนใหม่ของเด็ก ๆ คือ ดารา คือ พิธีกรจากรายการ พุฒ-ต้า-เรย์ นั่นเอง บททดสอบแรกของการเป็นครูและเป็นอาสาสมัครได้เริ่มขึ้นแล้วจากกิจกรรมต่าง ๆ ๆไม่ว่าจะเป็การเรียนรู้โครงการต่าง ๆ การลงแรงช่วยกันห่อของขวัญ เขียนป้ายประชาสัมพันธ์งานวันเด็ก และงานต่าง ๆ อีกมากมาย เพื่อ เตรียมสำหรับงานวันเด็กที่จะถึงในไม่กี่วันข้างหน้าแล้ว ทำเอาคุณครูของเราหมดแรงกันไปตามๆกัน เพราะของขวัญที่ต้องช่วยกันห่อก็ร่วม 2000 ชิ้น กว่า จะทำงานกันเสร็จก็ปาเข้าไปเย็นมากแล้วซึ่งมันก็เป็นเวลาอันควรที่คุณครูของ เราจะได้พักผ่อนเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางในวันพรุ่งนี้ตอนเช้าเพื่อที่จะไป เป็นครูบนดอยที่หมู่บ้านแห่งทะเลหมอก บ้านยะฟู

 

เช้าวันใหม่ คณะครูบ้านนอกเริ่มออกเดินทาง   กันตัง แต่ 9 โมงเช้า โดยทางมูลนิธิจะมีรถขนสัมภาระไปให้ที่หมู่บ้าน แต่ครูของเราจะเดินเท้าเข้าหมู่บ้านอันเป็นระยะทาง 3 กิเมตรโดยประมาณ กว่าจะถึงหมู่บ้านเป็นเวลา 11โมงแล้ว โดยไม่ต้องรอช้าคณะครูของเราก็เริ่มแนะนำตัวกับเด็กๆและ

หงะ ปา-หงะเอ รวมทั้งคุณครูสง่าครูผู้เสียสละเพื่อเด็กๆเมื่อรู้จักกันเป็นที่เรียบร้อยก็ มาเริ่มการสอนกันเลย มีทั้งกิจกรรมเข้าจังหวะ , ภาษาไทยภาษาอังกฤษ ครูก็สอนกันมันเด็กก็เรียนกันเพลินจนลืมข้าวกลางวันกันไปเลยได้เวลาทานอาหาร กลางวันแล้ว วันนี้คุณครูใจดีมีอาหารมาเลี้ยงด้วย เป็นข้าวหมูแดงแสนอร่อยและผลไม้น่ากินตั้งหลายอย่าง

 

“เอาหละกินกันให้อิ่มนะเพราะเดี๋ยวเราจะต้องใช้พลังในการเดินไปน้ำตกกันต่อ” ครู หนึ่งในสามตะโกนบอกกับเด็กๆ การเดินไปน้ำตกเป็นการเปิดเวทีการแลกเปลี่ยนระหว่างคุณครูกับเด็กๆ ครูได้เรียนรู้เรื่องราวในป่าจากเด็ก เด็กได้กลายมาเป็นครูของผู้ใหญ่ เมื่อยามราตรีมาเยือน เสียงสองมือที่ตีกระทบหนังกลอง……. ด้วยห้วงทำนองเป็นจังหวะเพลง ซ้ำไปซ้ำมา  ประกอบกับเสียงฉาบและการเป่าจิ้งหน่อง  ขบวนผู้คนแต่งกายในชุดชนเผ่าลาหู่  ล้อมวงเป็นวงกลม ประกอบด้วยท่าเต้นย้ำเท้าไปตามจังหวะกลอง เข้ากับทำนองได้เป็นอย่างดี  “จะคึ” หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า “ปอเตเว” ครูบ้านนอกและหงะปา (พ่อ) หงะเอ (แม่) รวมทั้งเด็ก ๆ ในชุดชนเผ่าลาหู่ทั้งครูและเด็กเต้นรำกันอย่างสนุกสนาน

แล้วอยู่ๆครูพุฒก็พูดขึ้นมาว่า “เรามีอะไรมาโชว์ให้เด็กๆและหงะปา-หงะเอ ดูครับ” แล้วการแสดงของครูก็เริ่มขึ้น นั่นก็คือสิ่งที่ครูได้สอนเรื่องกิจกรรมเข้าจังหวะให้กับเด็กๆในห้องเรียน นั่นเอง การแสดงในชุดนี้มีเด็กๆร่วมแสดงด้วยเป็นการแสดงที่เรียกเสียงหัวเราะและรอย ยิ้มได้อย่างล้นหลามสำหรับค่ำคืนนี้ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปพักผ่อน

ในค่ำคืนนั้น ทางทีมงานครูบ้านนอกได้นั่งพูดคุย กับครูบ้านนอกที่มาร่วมงาน คำพูดที่เขากล่าวมามันกินใจดีนัก “เมื่อ ก่อนผมคิดว่าตัวเองใช้ชีวิตที่เรียบง่ายที่สุด ไม่มีอะไรจะเรียบง่ายเท่าผมแล้ว แต่พอมาที่นี่เหมือนตัวเองทำตัวยุ่งยากมากเลย โคตรเรื่องมากเลย ” ครูต้า พูดเปิดเผยความในใจ และ อีกหนึ่งข้อคิดที่เขาอยากถ่ายทอด

 

“ความสุขจากจุดเล็ก ๆ ที่ใหญ่ในใจเรา แต่ที่เราคิดว่าเป็นความใหญ่โต มันอาจเป็นเพียงจุดเล็ก ๆ ของใครหลาย ๆ คน ”เพียงแค่เวลาไม่กี่ชั่วโมงใน 365 วัน มันทำให้เขาเรียนรู้อะไรได้เยอะ ๆ    วันแห่งการร่ำลา เริ่มต้นวันนี้ด้วยการขึ้นไปชมทะเลหมอกและทิวทัศน์ของหมู่บ้านตอนย่ำรุ่ง จิบชาร้อนๆผ่อนคลายอารมณ์ “ไม่ น่าเชื่อนะพี่ว่าเวลาแค่ 2 คืน 3 วันจะทำให้เราได้เจอได้พบสิ่งที่มีคุณค่าและจรรโลงใจอย่างที่นี่ สงสัยว่าวันหยุดครั้งต่อไปของผม อาจจะเป็นที่นี่ก็ได้”


Leave a Reply

scroll to top